vergeet

ek onthou nog die plek en die reuk van jou sweet

maar in my onthou het ek jou naam vergeet

ek onthou die wind en die smaak in my mond

die honger in jou oë soos 'n wegloop hond

ek onthou die niks wat jy was en die niks wat jy is

 wat gestalte vind in die niks wat ek voel en die niks wat ek mis

en soos elke stukkie van jou onthou al minder verskyn

sal die gevoel van jou hande op my nek

jou oë, die smaak in my mond en die plek

ook eendag in die niet in verdwyn