daar was 'n tyd
die dae was roekeloos lank
en ek kon vir ure in die son en in jou arms lê
terwyl jy jou stories op my lyf uitskryf
het ek elke woord geglo wat jy sê
daar was 'n tyd
die dae was roekeloos lank
niks anders het bestaan vir my
die sout op jou lyf was my kos en my drank
my drome, my hoop en my asem was jy
en as die seewind nou so oor my waai
proe ek weer die sout op jou vel
is ek nog die muse in die stories wat jy vertel
onthou ek elke woord wat steeds êrens in my hart rondhang
is dit lang roekelose dae waarna ek verlang
No comments:
Post a Comment